در دندانپزشکی، سمانها به دو دسته دائمی و موقت تقسیم میشوند. تفاوت اصلی بین سمان دائم و موقت در استفاده آنها و مدت زمان باقیماندن در دهان است.
سمان دائم: سمان دائم برای ترمیمات دائمی و دلایل دیگری مانند تعویض پروتزهای دندانی ثابت مورد استفاده قرار میگیرد. این سمان با دندان یا سطح دندان متصل میشود و باقیماندن طولانی مدت در دهان تحمل میکند. سمان دائم باید دارای استحکام و اتصال قوی با دندان باشد تا ترمیم را در محل خود نگه دارد. معمولاً این سمانها از موادی مانند سمان رزینی استفاده میکنند که بعد از خشک شدن، سخت و مقاوم میشوند.
سمان موقت: سمان موقت برای ترمیمات موقتی مانند پلمپ موقت، پروتزهای موقتی و غیره استفاده میشود. این نوع سمان معمولاً برای مدت زمان کوتاهی در دهان باقی میماند و سپس جهت تعویض یا برداشت ترمیم مورد استفاده قرار میگیرد. سمان موقت معمولاً از موادی مانند سمان اکریلیکی استفاده میکند که بعد از مدت زمان معینی به خوبی قابل برداشت است.
توجه داشته باشید که استفاده از سمان دائم یا موقت در دندانپزشکی بستگی به نیازهای ترمیمی و توصیه دندانپزشک دارد. همچنین، در صورت استفاده از سمان موقت، مراقبت و نگهداری مناسب از ترمیمات موقتی بسیار مهم است تا از آسیب به دندانها جلوگیری شود و ترمیمات به درستی عمل کنند. بنابراین، در هر صورت، بهتر است با دندانپزشک خود در مورد نیازها و توصیههای خاص خود مشورت کنید.
بیشتر بدانید:
سمان پلی کربوکسیلات Master Dent
بیشتر بدانید:
سمان پلی کربوکسیلات Master Dent