دنیای فناوری و اطلاعات

سرورهای فیزیکی و مجازی

سرور فیزیکی در واقع رایانه‌ای است که برای اجرای نرم‌افزار سرور مورد استفاده قرار می‌گیرد. تفاوت بین یک سرور و یک رایانه دسکتاپ را در بخش‌های بعدی این راهنما توضیح خواهیم داد.

سرور مجازی یک بازنمایی مجازی از یک سرور فیزیکی است. سرور مجازی نیز دقیقاً همانند سرور فیزیکی شامل یک سیستم عامل و اپلیکیشن‌های خاص برای خود است. سرور‌های مجازی مختلف و متعددی می‌تواند روی یک سرور فیزیکی منفرد اجرا شوند و به کمک فناوری مجازی‌سازی از هم متمایز باشند.

فرایند ایجاد دستگاه‌های مجازی شامل نصب یک کامپوننت نرم‌افزاری سبک به نام hypervisor روی سرور فیزیکی است. وظیفه hypervisor این است که به سرور فیزیکی امکان دهد به عنوان یک میزبان مجازی‌سازی عمل کند. میزبان مجازی‌سازی موجب می‌شود که منابع سخت‌افزاری سرور فیزیکی مانند زمان پردازنده، حافظه، فضای ذخیره‌‌سازی و پهنای باند شبکه در اختیار یک یا چند سرور مجازی قرار گیرد. یک کنسول مدیریتی به مدیران سستم امکان می‌دهد که منابع سخت‌افزاری مشخصی را به هر سرور مجازی اختصاص دهند. این کار به کاهش چشمگیر هزینه‌های سخت‌افزار سرور کمک می‌کند، چون یک سرور منفرد می‌تواند چندین سرور مجازی را اجرا کند، در حالی که در غیر این حالت، هر یک به یک سرور فیزیکی نیاز داشتند.

نرم‌افزار سرور

هر سرور دست کم به دو جزء نرم‌افزاری نیاز دارد: یک سیستم عامل و یک اپلیکیشن. سیستم عامل به عنوان یک پلتفرم برای اجرای اپلیکیشن‌های سرور عمل می‌کند. این مؤلفه نرم‌افزاری امکان دسترسی به منابع سخت‌افزاری سیستم را فراهم ساخته و سرویس‌های وابسته‌ای که برای کارکرد صحیح اپلیکیشن‌ها لازم هستند را تأمین می‌کند.

بیشتر بدانید:

زمان حیاتی برای تعویض سرور